25 Mart 2008 Salı

Ellerim

...
Hafızamda salınıp duran bir anı...
Zamanı tam olarak hatırlayamadım
Ama günün gölgemden de kısa
Soğuğun mermerden de sert
Soluğumun titremeye başladığı bir andı...
Saçakların kirpiklerinde bikaç karış buz
Ürkek serçe sürüleri, keskin bakışlı sokak kedileri.
Sonra ölü bir serçe geliyor konuveriyor parmakuçlarıma...
Kartal kanatlarını sarıp gözlerime uyandırıyor anıların düşünden beni.
Ellerim.. Ellerim ısınıyor.
Daha fazla yağmalanmasın diye ellerimi alıyorum göz hapsine...

Sibel Yılmaz

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Çok güzel ifade etmişsin canım.Yüreğine sağlık.